Console peasant

Ik heb in het verleden al eens eerder geschreven over mijn voorliefde voor consoles.

Het begon als Petite fille toen ik van mijn vader de eerste echte grijze gameboy kreeg met hierbij donkey Kong. Een geniale uitvinding waar ik in verdwaalde. Van mijn moeder kreeg ik mijn eerste Nintendo (nes) met Mario en duck Hunt. In de avond speelde we samen deze spellen en daarmee was de toon gezet.

Nintendo was het mooiste bedrijf ter wereld en gaf mij Zelda, barbie, ninja turtles, star wars en nog zoveel meer.

Deze toon zette zich eigenlijk voort in mijn jeugd. De super nintendo (snes) met Mario 3 en Mario Kart. Dear baby Sith, wat een prachtige tijd. Mijn vriendin had de snes als eerste en daar zaten we op zolder urenlang te spelen.

Ze had ook als eerste een playstation 1 en zo maakte ik kennis met spelen als Tekken. Een andere kennis had een sega met Sonic. Voor Sonic heb ik altijd een zwak gehad trouwens. Misschien omdat ik zelf nooit die Sega heb gehad.

Uiteindelijk kwam daar de pc ook om de hoek kijken. Bij mijn vader mocht ik destijds bij de bibliotheek iedere week een spel lenen om te spelen. Daar ontwikkelde ik een voorliefde voor hidden object games zoals Monkey Island en Pink Panther. Toen kwam de Sims en dat was een game changer.

De consoles bleven komen maar ik bleef trouw aan Nintendo. De Nintendo 64 met een aantal van mijn favorieten Mario Party, Zelda, Banjo Tooie, Perfect Dark (ja ik had minder met Golden Eye) laten we Pokemon snap en Stadium niet vergeten.

Toen boog ik lichtelijk van mijn koers af met de Playstation 2. Deze bracht namelijk Singstar en Guitar Hero voort. Mijn karaoke hart had het niet meer. Ik heb mijzelf urenlang schor staan zingen. Ik was die rockster. Helaas heeft een boze ex ooit mijn Singstar spullen weggegooid dus die heb ik niet meer. Als een partner aan je consoles komt, trap deze de deur uit. Het zit mij nog steeds hoog. Ik heb nog wel 1 gitaar en een aantal Guitar Hero spellen, die uiteraard ook nog gespeeld worden. Plus Dead or Alive en Tekken…ik bedoel…ja, lijkt mij duidelijk.

En toen zat Linda op de ICT en daar begon ik tussen de jongens met andere games op de PC. Daar speelde we onder andere Unreal Tournament, Age of Empires, Return to Castle Wolvenstein. Ik ging vol erin. Als in, Linda ging naar LAN parties. Dat kunnen wij mijn first person shooter tijd noemen.

Even snel terug naar het heden.

Ik moet zeggen dat er wel een donkere vlek op mijn Nintendo verleden zit. Ik heb niet de Gamecube. Ook nooit gehad. Ik doe eigenlijk alsof die nooit heeft bestaan. Ik weet niet wat het is met de Gamecube, ik weet niet of ik op dat moment daar geen geld voor had, of ik de games niet interessant vond. Mijn zusje heeft hem wel, ik heb er op gespeeld destijds bij een bud en dat was het wel.

Op dit moment ben ik in het bezit van nog behoorlijk wat consoles. Ik heb de nes, snes, nintendo 64, playstation 2, Wii, WiiU, nes mini, de snes mini en de xbox 360. Daarnaast heb ik zo goed als iedere gameboy in huis maar dat is weer een ander verhaal voor een ander moment.

Wederom ik ben echt wel een console peasant.

Ja ik ben werkzaam geweest in de IT maar ik ben geen lid van het PC masterrace (ik schreef er al eens eerder over) . Het idee dat ik een gaming PC bij moet houden wordt ik persoonlijk niet goed van. Ik speel met heel veel liefde een aantal games op mijn mac zoals hidden object games en uiteraard nog steeds; De Sims . Ik heb een Steam account en probeer echt wat vaker te gamen op een pc, alleen….consoles hebben gewoon een bepaalde charme.

Nu kunnen we duidelijk vaststellen dat mijn voorliefde bij Nintendo ligt. Mijn mannelijke buddies hebben bijna alles deze liefde voor de Playstation dus bij deze kon ik daarop spelen. All good. We wisselen lekker af zo.

Nu een pijnlijk onderwerp. Ik bezit geen Nintendo Switch.

Ik heb er meerdere keren op gespeeld bij vrienden. Als een handheld vind ik hem geniaal. Als multiplayer device niet. Ik vind de controlers te klein en als je ze groot wilt maken moet je er serieus geld in gaan stoppen. Het is een behoorlijke investering. Als je die eenmaal gemaakt hebt en je hebt redelijk wat games op de WiiU zie je een overlapping met de games die de switch leuk maken (Zelda, diverse Mario varianten, Splatoon).

Begrijp mij alsjeblieft niet verkeerd ik wil absoluut een Nintendo Switch want….Pokemon. Dat is echt de drijfveer voor een Switch voor mij persoonlijk. Alleen nu nog niet. Misschien een Switch lite ter zijner tijd, als een gameboy idee. Misschien ooit tweedehands als iemand anders hem zat is. Ik heb geduld. Ooit komt hij.

Ik heb ook iets bizars gedaan. Ik mocht een console uitzoeken. Ik mocht de Switch kopen. Ik kocht de Playstation 4.

Het is een nieuwe fase in mijn leven. Ik ben namelijk gek op het spel “Until Dawn” en ik wil al tijden het spel “Man of Medan” spelen. Ik wil al helemaal Man of Medan spelen tegen mijn vrienden in de online modus. Dit was mijn kans. Ik heb hem met beide handen aangepakt. Ik ben dol op horror games zoals Resident Evil op de PS4 al zit ik wel degelijk in de gordijnen omdat ik het doodeng vind. Natuurlijk vanuit vroeger speel ik ook graag spellen als Mortal Kombat. Bij mijn PS 4 kreeg ik; Uncharted 4, The last of us en Ratchet and Clank. Ik kocht er los voor de meiden nog Plants vs Zombies bij.

Ik begreep dat Kingdom hearts ook nog wel eens leuk kon zijn voor de meiden maar daar moet ik nog even naar kijken. Mochten jullie aanraders hebben voor toffe games, deel ze alsjeblieft. Ik begreep al dat ik het beste online in de shop de spellen kan kopen en je kunt mij uiteraard vinden op (wat een verrassing) Beitjuh.

Nu jullie. Console of PC?

ps. Ik heb ondertussen ook Playstation Now om te proberen en ben erachter gekomen dat er Hidden object games tussen staan.